Nominowany w kategorii trener 25-lecia PlusLigi: Daniel Castellani

Daniel Castellani to jeden z najbardziej utytułowanych trenerów PlusLigi. Spędził w polskiej ekstraklasie kilka sezonów i prawie za każdym razem zdobywał medale. Największy sukces, z jakim jest kojarzony w Polsce, to jednak mistrzostwo Europy wywalczone z reprezentacją na ME w Izmirze w 2009 r., pierwsze w historii polskiej siatkówki.

Urodzony 21 marca 1961 roku w Argentynie Daniel Castellani do PlusLigi trafił w 2006 roku; objął wtedy stery BOT Skry Bełchatów po ustępującym Ireneuszu Mazurze. Bełchatowianie mieli już wcześniej w dorobku dwa złote medale i chcieli kontynuować zwycięską passę w kolejnych sezonach. Przed Argentyńczykiem było więc niełatwe zadanie. Jednak Daniel Castellani był nie tylko trenerem, ale i doskonałym psychologiem i strategiem. Potrafił świetnie łączyć młodość z doświadczeniem; doskonale dobierał zawodników pod względem charakteru, wydobywał z nich wszystko to co najlepsze, a oni pod jego skrzydłami zdobywali medale. Zawsze rzeczowy, skrupulatny, skupiony na pracy, przekazywał całą swoją wiedzę młodszym. Szybko zaskarbił sobie sympatię kibiców, nie tylko bełchatowskiej Skry, ale i całego środowiska siatkarskiego w Polsce.

Już pierwszy sezon (2006/2007) pokazał, że potrafi zbudować wielki zespół. Klub pozyskał wtedy Fina Janne Heikkinena, Bułgara Ewgenija Ivanowa, Kanadyjczyka Dana Lewisa oraz Piotra Gruszkę. W drużynie z poprzedniego sezonu zostali m.in. Mariusz Wlazły, Krzysztof Ignaczak, Maciej Dobrowolski. Z tak odmienionego składu Argentyńczyk stworzył świetnie działającą maszynę. Skra kroczyła od zwycięstwa do zwycięstwa (w fazie zasadniczej przegrała tylko jedno spotkanie), z łatwością dochodząc do finału. Tu w pięciomeczowym pojedynku pokonała Jastrzębski Węgiel i trzeci raz z rzędu zdobyła mistrzostwo Polski. Po drodze wywalczyła także Puchar Polski pokonując w finale PZU AZS Olsztyn.
W sezonie 2007/2008 Skra była jeszcze mocniejsza. Do zespołu dołączył zawodnik o nadzwyczajnych umiejętnościach technicznych – Stephane Antiga, a z Jastrzębia przyszedł Daniel Pliński. Oprócz kolejnego mistrzostwa Polski wielkim osiągnięciem zespołu Daniela Castellaniego był pierwszy medal Ligi Mistrzów. W turnieju finałowym zorganizowanym w Łodzi podopieczni Argentyńczyka przegrali w półfinale z Dynamo Kazań 2:3, a w walce o brąz pokonali w pięciu setach renomowany włoski klub - Sisley Treviso.

W kolejnym sezonie (2008/2009) bełchatowski zespół wzmocnił hiszpański rozgrywający Miguel Angel Falasca i ekipa Daniela Castellaniego nie miała sobie równych w lidze. Bełchatowianie zdobyli Puchar Polski i piąty raz z rzędu sięgnęli po mistrzostwo Polski.
– Ogromnie się cieszę, że złotym medalem zakończyłem pracę w Skrze, która stworzyła mi wspaniałe warunki. Jest mi trochę smutno, bo wiem, że to był mój ostatni mecz w roli szkoleniowca tej drużyny – mówił wtedy utytułowany Argentyńczyk.
Doskonałe wyniki ze Skrą Bełchatów sprawiły, że zarząd PZPS w styczniu 2009 roku powołał go na stanowisko trenera reprezentacji Polski. Daniel Castellani od razu rozpoczął budowanie silnej drużyny. W jej składzie znaleźli się doświadczeni zawodniczy tacy jak Piotr Gruszka, Paweł Zagumny, Michał Bąkiewicz i Daniel Pliński oraz młodzi: Bartosz Kurek, Zbigniew Bartman, Piotr Nowakowski czy Jakub Jarosz. W finale ME w Izmirze we wrześniu 2009 r. biało-czerwoni pokonali Francję 3:1 i po raz pierwszy w historii zdobyli złoty medal mistrzostw Europy.

Kolejny rok pracy z polską kadrą nie był już jednak tak udany. Na mistrzostwa świata, które były rozgrywane we Włoszech, reprezentacja jechała pełna nadziei na strefę medalową, ale po porażkach z Brazylią i Bułgarią w drugiej fazie grupowej szybko pożegnała się z turniejem. Po tych mistrzostwach Daniel Castellani przestał pracować z polską kadrą, ale na pracę nie musiał długo czekać. W lutym 2011 roku podpisał kontrakt z zajmującym wtedy piąte miejsce w tureckiej lidze Fenerbahce Stambuł, a z którym dwa miesiące później zdobył mistrzostwo kraju. Sukces powtórzył w kolejnym sezonie 2011/2012. W tym samym czasie został trenerem reprezentacji Finlandii.

Do PlusLigi wrócił w 2012 roku obejmując ZAKSĘ Kędzierzyn-Koźle, z którą zdobył Puchar Polski i srebrny medal mistrzostw Polski, ale po zaledwie roku pracy w tym klubie ponownie odszedł do Fenerbahce Stambuł. Po dwóch sezonach pobytu w Turcji (zdobył m.in. Puchar Challenge i wicemistrzostwo Turcji w 2014 roku) przeniósł się do Włoch (Sir Safety Perugia), a później do Belgii (Noliko Masseik) i Brazylii (Funvic Taubate).

Po siedmiu latach przerwy, bo pod koniec stycznia 2020 roku, ponownie wrócił do PlusLigi, tym razem podpisując kontrakt z Indykpolem AZS Olsztyn. W klubie z Olsztyna pracował jednak (już bez większych sukcesów) tylko do końca sezonu 2020/2021, żeby znów przenieść się do Fenerbahce Stambuł. Potem pracował jeszcze z sukcesami w Olympiakosie Pireus (wywalczył z tym klubem mistrzostwo Grecji w sezonie 2023/2024) i dostał intratną propozycję z ligi japońskiej, ale jego dalszą karierę trenerską zastopowała choroba (nawrót choroby nowotworowej). Od 2023 r. prowadził także żeńską reprezentacją Argentyny, ale w trakcie poprzedniego sezonu musiał przerwać tą pracę z uwagi na konieczność leczenia.

Daniel Castellani
ur. 21.03.1961 w Buenos Aires

Kluby i reprezentacje w karierze trenerskiej:
1993-1999 Reprezentacja Argentyny
2001-2002 Gioya del Volley
2002-2006 Origenes Bolivar
2006-2009 PGE Skra Bełchatów
2009-2010 Reprezentacja Polski
2011-2012 Reprezentacja Finlandii
2011-2012 Fenerbahce Stambuł
2012-2013 ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
2013-2015 Fenerbahce Stambuł
2015-2015 Sir Safety Perugia
2016-2017 Noliko Maaseik
2017-2019 Funvic Taubate
od 2020-2021 Indykpol AZS Olsztyn
2021-2023 Fenerbahce Stambuł
2023-2024 Olympiakos Pireus
2023-2024 Reprezentacja Argentyny (kobiet)

Sukcesy w klubie:
Mistrzostwo Polski: 2007, 2008, 2009
Wicemistrzostwo Polski: 2013
Mistrzostwo Argentyny: 2003, 2004
Mistrzostwo Turcji: 2011
Wicemistrzostwo Belgii: 2016, 2017
Puchar Polski: 2007, 2009, 2013
Brązowy medal Ligi Mistrzów: 2008

Sukcesy w reprezentacji Polski:
Złoty medal Mistrzostw Europy: 2009
4. miejsce w Pucharze Wielkich Mistrzów: 2009

Sukcesy w reprezentacji Argentyny:
Wicemistrzostwo Ameryki Południowej: 1993, 1995
Złoty medal igrzysk panamerykańskich: 1995
5. miejsce w igrzyskach olimpijskich: 1996